(Video onder bericht)
Tekst: Janneke Krommendijk werkte ruim 46 jaar in de bibliotheekwereld. 25 jaar als assistent-bibliothecaresse bij de bibliotheek Almelo en daarna 22 jaar als mediathecaris op CCG Reggesteyn in Nijverdal. Ze vindt het eeuwig zonde als kennis verloren gaat…
Columnisten / bloggers schrijven op persoonlijke titel en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs het standpunt van de redactie.
Onderstaande column heb ik bewust even laten liggen want het is nogal iets wat er op ons af komt. Besluiten zijn nog niet door de raad aangenomen, vergaderingen en inloopspreekuren worden al gepland. Iedereen hoopt dat de soep niet zo heet wordt gegeten als deze wordt opgediend, maar toch…vrolijk stemt het niet.
Het artikel Bibliotheek Tubbergen rekent op extra 100.000 euro, gemeente heeft andere plannen met dit geld in ‘TcTubantia’ van 30 juli jl. waarin bezuinigingen worden aangekondigd. Waarop? Geld waarvoor de lokale bibliotheek reeds plannen had gemaakt, geld dat was toegezegd om de bibliotheekvoorziening te verbeteren. Hadden we ooit in elk kerkdorp een bibliotheekvoorziening, al jaren is dat niet meer het geval. De Bibliotheek op school (dBos) is gelukkig een succes, de leescrisis wordt aangepakt. En hoe verder? Zoals jaren het credo was: Gewoon meer doen met minder geld. Uh….. naast de ‘gewone’ functies is de bibliotheek het loket bent voor de digitale overheid, cursuslocatie en wat te denken van de nieuwe taak als opvangpunt bij maatschappelijke ontwrichting? Dagenlang geen stroom of stromend water en de bibliotheek als ‘veilige’ plek? Het valt niet mee om het aanspreekpunt in de samenleving te zijn waar ieder terecht kan voor informatie, educatie, recreatie en veiligheid.
Opnieuw een alarmerend artikel: Voorstel om fors te bezuiniging op muziekonderwijs in Tubbergen: straks alleen nog les aan rijkeluiskinderen? in de Tubantia van 3 augustus. Nu over de subsidiekorting op het culturele vlak. Snijden in de subsidie aan de lokale muziekkorpsen en het muziekonderwijs. Schraalhans als chef in de gemeentekeuken, binnenkort worden vast de nodige vragen gesteld in de gemeenteraad.
Ik loop al heel wat jaartjes mee in de bibliotheekwereld, vanaf 1974 zogezegd. In die tijd leek het geld niet op te kunnen. De bibliotheekwet werd aangenomen, de contributie voor de jeugd afgeschaft. Maar hoelang duurde de euforie? Toen de economie begon te haperen eind jaren’70 en begin jaren ’80, wat gebeurde toen? Budgetten werden gekort, boekaanschaf tot het minimum beperkt, contracten niet verlengd, filialen gesloten. En al die tijd was het: Meer doen met minder geld.
Veertig jaar later. Opeens kreeg de bibliotheek wind in de zeilen en stroomde het geld toe. Omdat de bibliotheek een belangrijke pijler vormt onder onze samenleving, een niet te missen organisatie is in de transitie naar de snel veranderende digitale wereld. Een bibliotheek is niet voor het boek alleen, dat weten u en ik. Wat hebben we geleerd uit voorgaande (magere) jaren?
Wat als andere gemeenten, met het gevreesde ravijnjaar in zicht, ook bezuinigingen aankondigen? Wat gaat dan gebeuren? De aloude kaasschaaf, van alles iets minder, of contributieverhoging? Openingsuren terwijl er geen personeel op de werkvloer is? Een stukje dienstverlening afbouwen dat net is opgestart? Of…en dan valt er een stilte, tenminste in mijn gedachten. Wat als? Kunnen we met de ervaringen van weleer voorsorteren op wat (misschien) komen gaat? Is er ooit onderzoek gedaan naar hoe de bibliotheek moeilijke tijden heeft overleefd? Ik hoop dat we hebben geleerd van moeilijke jaren. Dat we laten zien waar het instituut dat de bibliotheek is, voor staat. Denk aan haar positie in de samenleving, in het onderwijs, voor het gehele culturele veld, overal even belangrijk.
De moraal van mijn verhaal, met een knipoog naar ‘O Nederland, let op uw saeck’ van A. Valerius (1576). Toen al ging het om het beschermen van rechten en plichten. Dat begint nu met vragen stellen aan de (lokale)politiek, wanneer er opeens informatie in de pers komt (en in ons geval is dat midden in vakantietijd), veel vragen stellen, meedenken en heel veel nadenken. Wat een scenario….
