Bibliotheek Veendam heeft i.s.m. het Veenkoloniaal Museum een escapetour gemaakt door Veendam. Wandel mee door het leven van Anthony Winkler Prins en zijn kinderen Jacob en Elisabeth. Via QR-codes duiken kinderen en jongeren in de geschiedenis van de beroemdste Veendammer: Anthony Winkler Prins. In deze route zijn Jacob en Elisabeth op zoek naar hun vader. Waar kan hij toch zitten? Ze besluiten op zoek te gaan. Jacob en Elisabeth starten bij de Bibliotheek in Veendam, maar komen niet verder. Er zijn allemaal opdrachten die opgelost moeten worden. Daar kunnen ze wel wat hulp bij gebruiken! Het project biedt inwoners de gelegenheid elkaar te ontmoeten, naar buiten te gaan, te bewegen en hun kennis over de geschiedenis van hun woonplaats uit te breiden.
De bibliotheek en het museum zijn gehuisvest in hetzelfde gebouw: cultuurcentrum van Beresteyn in het centrum van Veendam. Om samen te werken hoeven ze dus niet eens de deur uit. ‘De aanloop naar de activiteit verliep eigenlijk spelenderwijs,’ vertelt Maaike Hermsen, domeinspecialist bij Bibliotheek Veendam. ‘De gemeente Veendam vroeg de bibliotheek om iets voor jongeren te ontwikkelen en dit te combineren met beweging. Natuurlijk corona-proof. Tja, wat bied je dan aan? We dachten meteen aan een buitenactiviteit en zo kwamen we op de escaperoute.’ Ook de link met Veendam werd snel gelegd: ‘Hoe leuk is het om een prominente Veendammer als onderwerp te nemen? Daarmee hadden we meteen aanleiding om het Veenkoloniaal Museum aan te haken’.
Hendrik Hachmer, directeur van het Veenkoloniaal Museum, reageerde positief: ‘Eigenlijk zijn we alle twee verhalenvertellers,’ stelt Hendrik, ‘én beheerders van lokaal erfgoed. We willen iedereen, van jong tot oud, betrekken bij cultuur. Dat kan ook op een speelse manier en buiten ons eigen gebouw. Met een escaperoute, maar ook, zoals afgelopen zomer, met een fotospeurtocht waarbij kinderen ornamenten van monumentale panden moesten opsporen.’ Daarnaast vinden Veenkoloniaal Museum en de bibliotheek elkaar op het gebied van educatie. Hendrik: ‘Wij hebben geen educatief medewerker in huis. De bibliotheek wel, dus daar maken we graag gebruik van. We helpen elkaar om nog meer uit onze activiteiten te halen. Zo sluiten educatieve lezingen van de bibliotheek aan bij onze tentoonstellingen, en als wij een expositie hebben verwijzen wij op onze beurt weer naar de bieb.’
Maaike Hermsen: ‘Door Covid-19 was het Veenkoloniaal Museum dicht, maar dat gaf ons juist de kans om er filmpjes voor de escaperoute op te nemen, passend bij het verhaal. Ook kon het museum ons veel informatie geven over Jacob en Elizabeth, twee personages in de escaperoute.’ Zo ontstond er een natuurlijke taakverdeling: het museum had de inhoudelijke kennis en prachtige ruimtes om in te filmen, de bieb bedacht het verhaal en de opdrachten, en maakte het filmpje.
‘Eigenlijk zijn we alletwee verhalenvertellers,’ stelt Hendrik Hachmer, ‘én beheerders van lokaal erfgoed. We willen iedereen, van jong tot oud, betrekken bij cultuur. Dat kan ook op een speelse manier en buiten ons eigen gebouw. Met een escaperoute, maar ook, zoals afgelopen zomer, met een fotospeurtocht waarbij kinderen ornamenten van monumentale panden moesten opsporen.’ Daarnaast vinden Veenkoloniaal Museum en de bibliotheek elkaar op het gebied van educatie. Hendrik: ‘Wij hebben geen educatief medewerker in huis. De bibliotheek wel, dus daar maken we graag gebruik van. We helpen elkaar om nog meer uit onze activiteiten te halen. Zo sluiten educatieve lezingen van de bibliotheek aan bij onze tentoonstellingen, en als wij een expositie hebben verwijzen wij op onze beurt weer naar de bieb.’
De escaperoute is niet alleen een mooie voortzetting van de samenwerking, maar leidde ook tot nieuwe contacten. Maaike: ‘Een voorbeeld: de QR-codes moesten op diverse plekken in de gemeente worden opgehangen. Hier wilden we graag toestemming voor van de gebruikers van de panden, meestal bedrijven. Door te vertellen wat de bedoeling was, raakten we in gesprek. Op deze manier zijn op lokaal vlak veel organisaties zijdelings bij het project betrokken. Wie weet komen er hier weer nieuwe samenwerkingen uit voort.’ Vooral de Vrijmetselarij en scholengemeenschap Winkler Prins waren enthousiast. ‘Er ligt zelfs al een idee op tafel om samen met hun leerlingen iets vergelijkbaars te ontwikkelen.’ Maaike en Hendrik vinden vooral de vertrouwensband in een samenwerking erg belangrijk. ‘Hoe meer je samenwerkt, hoe meer leuke, creatieve ideeën er oppoppen. Je kunt ook steeds meer wanneer je elkaar kent en vertrouwt.’ De samenwerking krijgt dus zeker een vervolg!
(Bron: Biblionet)
