Tekst: Janneke Krommendijk werkte ruim 46 jaar in de bibliotheekwereld. 25 jaar als assistent-bibliothecaresse bij de bibliotheek Almelo en daarna 22 jaar als mediathecaris op OCG Reggesteyn in Nijverdal. Ze vindt het eeuwig zonde als kennis verloren gaat…
Columnisten / bloggers schrijven op persoonlijke titel en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs het standpunt van de redactie.
Terwijl ik vanmorgen in een gammel liftje stond vlogen mijn gedachten naar vroeger. Hoe vaak ging ik met een kar vol boeken in zo’n lift om telkens weer in een klas te vertellen over boeken, uit te lenen en daarna weer met de lift terug, ontelbare keren. De kar en ik, het paste precies.
Natuurlijk kwamen leerlingen naar de mediatheek, maar in de beslotenheid van de klas kun je leerlingen echt bereiken, trailers van boeken laten zien en over auteurs vertellen. En niet te vergeten de docent tot het lezen van een boek verleiden want ja, die klas en ik, dan sta je als docent machteloos als het om een goed boek gaat!
De school, waar ik schoolbibliothecaris was, is grotendeels gesloopt. Ook van onze mediatheek, in 1999 als mediatheek ontworpen en gebouwd, daarvan bestaan alleen nog foto’s. Ik speel met de gedachten om foto’s te bundelen en bij de opening van de nieuwe school die nu een campus wordt genoemd aan te bieden. Dan moet ik ze wel gaan bekijken en selecteren, er zijn heel wat plaatjes geschoten in 23 jaar.
Van talloze projecten, klassenbezoek, onze vrijwilligers en de uitstapjes, van de mediatheekintroductielessen, het open huis, leesmanifestaties. En wat te denken van dat plaatje met drie systeembeheerders onder de balie om nieuwe apparatuur aan te sluiten en zeker die foto met twee van onze conciërges.
De plateaulift naar de ruimte met werkplekken weigerde alle dienst en op de bovenverdieping stond een meisje in haar rolstoel. André en Onno schoten te hulp en droegen de leerlinge inclusief haar stoel naar beneden. Klasse!
Als je gaat nadenken is er veel waarvan alleen nog foto’s bestaan. Balies zonder computer, talloze grijze catalogusbakken, werkplekken nog met asbak op tafel, het vertel- en het berenhol, de assistenten kamer en het terras waar we in de pauzes op zonnige dagen koffie dronken.
Gelukkig dat de bibliotheek nu weer zo in het middelpunt staat en wie weet heeft straks elke school een eigen mediatheek! En zo kunnen we nog veel foto’s blijven maken!
