Tekst: Catherine Boone is werkzaam bij het Belgische Steunpunt tot bestrijding van armoede, bestaansonzekerheid en sociale uitsluiting maar zij is ook bekend als auteur, dichteres, fotografe en performster.Daarnaast omschrijft zij zichzelf als ‘een rasechte mensenrechtenverdedigster en onderneemster vooral alles rond diversiteit en gender.’ Zie ook haar website op: https://catherineboone.blogspot.com/
Columnisten / bloggers schrijven op persoonlijke titel en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs het standpunt van de redactie.
Van jongs af aan ben ik gefascineerd door boeken. Het is een liefde die is ontstaan in de eerste jaren van mijn leven en die sindsdien alleen maar dieper en sterker is geworden. De bibliotheek is veel meer dan een verzameling boeken en kennis. Het is een plek die in mijn leven altijd aanwezig is geweest, een ruimte waarin ik mijn nieuwsgierigheid kon voeden, mijn gedachten kon ordenen, en mijn liefde voor leren kon ontwikkelen. En dat geldt niet alleen voor mij: de bibliotheek heeft voor iedereen, van jong tot oud, een belangrijke rol te spelen.
Als kind ontdekte ik al vroeg de magie van de bibliotheek. Ik herinner me de kleine, knusse schoolbibliotheek, waar ik altijd op zoek ging naar een nieuw boek. Van encyclopedieën tot gedichten, van sprookjes tot stripverhalen: alles was daar om te ontdekken. De boeken waren vaak eenvoudig, maar verrijkten mijn fantasie met humor, spanning en prachtige illustraties. Soms had het boek een thema dat paste bij het seizoen, zoals in december, wanneer ik boeken leende over sneeuw en de kou, zodat ik de winterse rillingen bijna kon voelen. Die eerste boeken gaven me een voorproefje van de oneindige wereld die de bibliotheek te bieden heeft.
De bibliotheek was voor mij altijd een plek waar ik ontdekte wat ik nog niet wist, waar mijn nieuwsgierigheid gevoed werd, en waar ik telkens weer iets nieuws leerde. Het was de ruimte waar ik de waarde van lezen en kennis tot me nam, waar ik mijn geest kon openen voor nieuwe ideeën en ervaringen. Maar de bibliotheek biedt niet alleen toegang tot boeken, het biedt toegang tot een wereld van informatie en inspiratie die ik nooit meer had willen missen.
Het is voor mij een indrukwekkende gedachte dat de bibliotheek vaak het enige toegangspunt is tot onderwijs voor mensen die anders geen middelen zouden hebben om hun kennis te vergroten. Het maakt de bibliotheek niet alleen een plek voor ontspanning, maar ook een plek van empowerment en groei.
In Amsterdam bijvoorbeeld, bezoek ik regelmatig IHLIA, het Internationaal Homo Lesbisch Informatiecentrum en Archief, in de Openbare Bibliotheek aan het Oosterdokseiland. Het is een plek waar openheid, levensvreugde, en rust samenkomen. Hier ontmoet ik mensen die mijn waarden delen, en het is altijd weer een verrassing welke nieuwe inzichten en verhalen ik daar tegenkom. De bibliotheek creëert een omgeving waarin je jezelf kunt zijn, nieuwe ideeën kunt ontdekken en je horizon kunt verbreden.
Wat ik ook zo bewonder aan bibliotheken, is de manier waarop ze architectonisch vaak een wonder zijn. De gebouwen zijn niet alleen functioneel, maar vaak ook kunstwerken op zich. Denk aan de Boekentoren in Gent, het indrukwekkende gebouw van de Gentse Universiteitsbibliotheek, dat voor mij altijd symbool staat voor de kracht van kennis en de waarde van de ruimte waarin die kennis wordt bewaard. Ook de Koninklijke Bibliotheek in Brussel en de BnF in Parijs zijn niet alleen monumenten van cultuur, maar ook van architectonisch vakmanschap. Deze bibliotheken zijn niet slechts ruimtes voor boeken; ze zijn een reflectie van de waarde die we hechten aan kennis, cultuur en gemeenschap.
Zelf heb ik, samen met mijn moeder, de BnF en het Centre Georges Pompidou in Parijs bezocht, twee voorbeelden van bibliotheken die niet alleen waardevolle kennis bewaren, maar die ook culturele iconen zijn. Deze plekken zijn getuigen van de manier waarop bibliotheken niet alleen als onderwijsinstituten functioneren, maar ook als culturele instellingen die onze gemeenschappelijke identiteit bewaren.
De bibliotheek heeft altijd een centrale rol gespeeld in mijn leven, en dat zal waarschijnlijk altijd zo blijven. Het is de plek waar ik mezelf kan verliezen in boeken, waar ik nieuwe werelden kan ontdekken, waar ik kan leren en groeien, en waar ik kan delen in de kennis en cultuur die de bibliotheek te bieden heeft. De bibliotheek is niet zomaar een gebouw, het is een levendige ruimte die ons verbindt, ons inspireert, en ons helpt groeien. Of het nu gaat om de toegang tot boeken, het bevorderen van geletterdheid, het bewaren van cultuur, of het bieden van een ontmoetingsplaats voor de gemeenschap, de bibliotheek blijft een onmiskenbare en essentiële schakel in de samenleving. Het is een plek die uitnodigt tot nieuwsgierigheid, creativiteit, en verbinding. En voor dat alles ben ik de bibliotheek eeuwig dankbaar.
