Vanaf 22 februari – de verjaardag van Anton de Kom – was Wij slaven van Suriname gratis af te halen in alle OBA-vestigingen. De actie was een groot succes, de gratis editie is inmiddels op. Gelukkig komt er een herdruk.
De gratis uitgifte van Wij slaven van Suriname was een initiatief van de gemeente Amsterdam, in het kader van 80 jaar vrijheid sinds de Tweede Wereldoorlog en 80 jaar sinds de dood van Anton de Kom. De OBA ondersteunde dit initiatief en faciliteerde de verspreiding van de boeken.
De OBA laat aan Stadszender AT5 weten erg enthousiast te zijn over de ontvangst van het gratis boek en hoe snel de voorraad er doorheen is gegaan. De bibliotheek hoopt dat er nog een vervolg aan kon worden gegeven, maar die beslissing ligt bij de gemeente. Inmiddels heeft een woordvoerder van de gemeente aan AT5 verteld met een tweede druk te verschijnen. “Het was een enorm succes. Er komen nog eens 7500 exemplaren aan.” Verwacht wordt dat die over ongeveer drie weken verspreid worden over de OBA’s.
Over Anton de Kom
Anton de Kom was intellectueel en activist. En iemand die zich al zijn hele leven inzette tegen onrechtvaardigheid. Zo ook tegen het anti-zwart racisme dat na de formele afschaffing van de slavernij door bleef woekeren in de Surinaamse maatschappij. Hij protesteerde tegen de uitbuiting van arbeiders en riep Surinamers op om voor de eigen rechten op te komen tegenover het koloniale Nederlandse gezag. Als veroordeelde ‘agitator’ werd De Kom in 1933 verbannen uit Suriname en vertrok hij naar Nederland.
In de jaren die volgden schreef hij het meesterwerk Wij Slaven van Suriname, een felle aanklacht tegen kolonialisme, racisme en uitbuiting. Het boek was de eerste antikoloniale beschrijving van de Surinaamse geschiedenis. In de oorlogsjaren werd Wij Slaven van Suriname onmiddellijk verboden door de Duitse bezetter. De Kom sloot zich – hoe kan het ook anders – aan bij het verzet. Hij zag in het nazisme dezelfde onderdrukking en uitsluiting als waar hij zijn hele leven al tegen streed. Hij schreef teksten voor de illegale communistische pers en hielp mee in de distributie van verzetskranten. Dit hield hij angstvallig stil, zelfs zijn gezin wist nergens van. Toch werd hij in augustus 1944 verraden en gearresteerd. Hij zat in verschillende kampen en stierf in kamp Sandbostel, Duitsland, in april 1945, enkele weken voor de bevrijding. Hij ligt sinds 1960 begraven op de erebegraafplaats in Loenen en kreeg in 1982 postuum het Verzetsherdenkingskruis vanwege zijn strijd tegen de Duitse bezetter.
