Tekst: Janneke Krommendijk werkte ruim 46 jaar in de bibliotheekwereld. 25 jaar als assistent-bibliothecaresse bij de bibliotheek Almelo en daarna 22 jaar als mediathecaris op OCG Reggesteyn in Nijverdal. Ze vindt het eeuwig zonde als kennis verloren gaat…
Columnisten / bloggers schrijven op persoonlijke titel en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs het standpunt van de redactie.
Het nodigt vanavond uit om nog lekker buiten te zitten, na deze heerlijke zonnige voorjaarsdag is het zelfs om acht uur ’s avonds heerlijk buiten vertoeven. Het maakt dat ik dan ook maar een vrolijker stukje schrijf, dan gewoonlijk over de complexiteit van Bibliotheekland om maar te zwijgen over de wereld van de schoolbibliotheken. Er zijn zoveel facetten van ons vak die het waard zijn om eens te belichten, facetten die maken dat ons vak schittert in de zon.
Sinds ik niet meer (professioneel)werk heb ik veel meer tijd om te lezen, om lid te zijn van een leesclub en met regelmaat reageer ik op een Facebooksite waar docenten Nederlands informatie met elkaar delen. Ooit nodigde een collega docente Nederlands mij uit voor de site en met mij zijn meer schoolbibliothecarissen lid. Op de pagina komt van alles voorbij, van problemen met zinsontleding, normering van toetsen, vragen over geschikte boektitels en heel veel weetjes. Ook vragen waarvan ik denk: Vraag het in de bibliotheek of de schoolbibliothecaris als jouw school die heeft. Wij zijn opgeleid om antwoord en advies te geven.
Als het zo uitkomt noem ik een aantal titels die bij de vraag zouden kunnen passen of websites waar meer informatie te vinden is. Ja, de Uittrekselbank dat is er zo eentje, maar die moet je wel weten te vinden. Ik denk ook wel eens van daar heb je weer zo’n vraag en dan kan ik het niet laten om te reageren met ‘vraag de bibliothecaris’. En wat je dan te horen krijgt, van alles. De bibliotheek is te ver weg, op zondag niet open, tot ik ben er geen lid van en over de bibliotheek op school, hoor ik te vaak dat die niet of niet meer aanwezig is.
Twee weken geleden ging er een vraag over korte verhalen geschikt voor de onderbouw VMBO, maar dan wel ultra korte verhalen van twee, hooguit drie pagina’s. Ik had niet goed gelezen hoe kort de verhalen moesten zijn en ik tipte o.a. een jeugdboek met de titel ‘Voetballen en vechten’[1]. Zo’n dertig pagina’s telt deze bundel die gaat over Wereldoorlog l, toen er tijdens de Kerstdagen van 1914 spontaan een tijdelijke wapenstilstand ontstond waarbij vriend en vijand samen kerstliederen zongen en zelfs een partijtje voetbal speelden om de volgende dag elkaar opnieuw te beschieten. Dit is heel in het kort waar het verhaal over gaat, een gegeven dat je bijna niet kunt bevatten maar wel echt is gebeurd. Ik heb talloze jongens aan het lezen gekregen met juist deze titel. Het boekje nodigt uit om met een leerling over in gesprek te gaan, het is dun, heeft een pakkend herkenbaar verhaal en geschikt om bij geschiedenis nog eens iets over te vertellen. ‘Oorlogspaard van Morpurgo’[2] is ook zo’n titel, past ook helaas volledig in onze tijd met de verschrikkingen in Oekraïne, Gaza, delen van Afrika….
Tja, ik kreeg natuurlijk te horen dat mijn antwoord geen geschikte oplossing was voor de vraag en dat had ik kunnen weten. Totdat er een reactie kwam met: ‘Volgend jaar hebben we een project over Ieper en daar gaat het prima bij passen’. Dus zie hier, de vraag niet beantwoord en toch iemand geholpen zelfs over de landgrenzen heen. Tijd om wat vaker met een bibliothecaris in gesprek te gaan. Voor mij is een oplossing aandragen waar iemand blij mee wordt weer een spreekwoordelijke kers op de taart!
[1] Voetballen en vechten. H. Van Campenhout.
[2] Oorlogspaard. M. Morpurgo. Vertaling van ‘Warhorse”.
